De WHOA is bedoeld voor bedrijven die in beginsel levensvatbaar zijn maar die door omstandigheden een te grote schuldenlast met zich meedragen. Op de vraag wat precies een levensvatbare onderneming is bestaat in de praktijk geen eenduidig antwoord.

Winstgevende ondernemingen in turbulente sectoren kunnen snel niet meer levensvatbaar zijn, terwijl startups in de platformeconomie vaak wel degelijk levensvatbaar zijn ondanks hoge opstartverliezen. Met andere woorden, elke situatie zal afzonderlijk moeten worden beoordeeld. Dit geldt ook in de WHOA. Daarin zal een onderneming haar schuldeisers en de rechters ervan moeten overtuigen dat sprake is van levensvatbaarheid, echter, dat reorganisatie van de schuldenlast daarvoor nodig is. Het is dan ook van belang dat een helder turnaround plan wordt gepresenteerd waarmee de stakeholders kunnen worden overtuigd van de noodzaak van deze route. In de turnaround literatuur bestaat, gebaseerd op empirisch onderzoek, een grote mate van consensus over de inrichting van een turnaround plan.

In elk geval dient daarin te zijn opgenomen:

1. diepgaande oorzakenanalyse waarin zowel interne als externe factoren dienen te worden benoemd
2. vertaling van de oorzaken naar concrete turnaround maatregelen zowel gericht op kostensaneringen als op strategische heroriëntatie
3. doorrekening van de beoogde effecten van de turnaround maatregelen op de financiële performance van de onderneming inclusief sensitiviteitsanalyses
4. waardering van de onderneming binnen verschillende scenario’s
5. een heldere analyse van de noodzaak van een WHOA-akkoord voor de betreffende onderneming

Onderzoek van de Universiteit Leiden heeft aangetoond dat de wijze van communiceren – zowel op inhoud als “tone of voice” – van doorslaggevende betekenis is voor de vraag of je schuldeisers kan meekrijgen. Het turnaround plan is daarmee een essentiële bouwsteen voor het succes van een WHOA traject.